Het is de laatste getuige van de oude kasteeldomeinen van ons land

De historische waarde ervan moet niet onderdoen voor die van de abdij van het Rood Klooster, noch die van de Priorij van Hertoginnedal of de Sint-Annakapel, en toch... Het kasteel Dry Borren, dat sinds 1986 is beschermd, heeft al sinds de jaren ’70 geen enkel onderhoud meer gekregen. Resultaat: de structuur zelf van het gebouw is tegenwoordig bedreigd. Het Gewest werd geïnterpelleerd en heeft beloofd te zullen ingrijpen. Eindelijk.
Dat is een grote stap voorwaarts in een dossier dat zich nochtans moeilijk liet aanzien. Op aandringen van de Vrienden van het Zoniënwoud en de gemeente, onder druk gezet door een petitie, heeft het Gewest zich ertoe verbonden het kasteel Dry Borren te renoveren. ”Wij ontvingen zopas een brief van de minister-president”, vertelt een blije dienstdoende burgemeester. ”Daarin staat dat het Gewest een overheidsopdracht zal uitschrijven teneinde studies uit te voeren in het vooruitzicht van een renovatieprogramma.”

Het kasteel Dry Borren, ietwat verborgen tussen de bomen achter het sportcentrum van het Zoniënwoud, is de laatste getuige van de oude kasteeldomeinen van ons land. Het werd opgetrokken in de 14de eeuw en werd achtereenvolgens het jachtpaviljoen van de Hertogen van Brabant, verblijfplaats van woud- en jachtmeesters en gevangenis waarin rovers en houtdieven werden opgesloten. De gevel, de gotische schoorsteen en de kerkers ervan zijn uniek in hun soort.

Ondanks de onbetwistbare historische en erfgoedwaarde ervan werd het gebouw jarenlang verwaarloosd door de vorige beheerder, het BIM. Midden september lanceerden de Vrienden van het Zoniënwoud met de steun van de gemeente een on-linepetitie. ”Ons onderzoek bracht omvangrijke vochtproblemen aan het licht evenals aantasting van de inwendige structuur. Er moet echt dringend iets worden ondernomen en ik hoop dat het Gewest snel zijn beloftes nakomt.”

De gemeente wil evenwel verder gaan. ”Wij willen een echt project voor dat uitzonderlijk gebouw, dat weer toegankelijk voor het publiek moet worden.” Wordt dus vervolgd...

 

De Oudergemnaar nr86 (november - december 2014)